De afgelopen weken zijn we doodgegooid met ronkende aankondigingen van priefjoew ievents. Je weet wel, ergens een achterafzaaltje met daar een paar nieuwe 2019 modellen op de zijstandaard. Jottem, #zinin. Was eigenlijk nooit zo, maar opeens is er nu een hele reeks van die saaie feestjes. Hoe dat komt? Nou, dat zit zo. In den beginne was er de MotorRAI beurs. Traditioneel aan het einde van het jaar, met alle nieuwe modellen voor het volgende modeljaar. Gewoon, de nieuwe modellen op de zijstandaard, iets wat we nu nog steeds héél saai vinden. Die tentoonstelling (mooi woord!) werd vakkundig om zeep geholpen door met elkaar over straat rollebollende importeurs. Dat klinkt misschien onprofessioneel (en dat is het ook), maar bedenk jezelf dat de RAI weliswaar graag de importeurs als gelijkgestemden zegt te vertegenwoordigen, maar dat de leden eigenlijk keihard concurrenten zijn, die elkaar geen procentpuntje marktaandeel gunnen.
Toen de MotorRAI als gevolg van deze onenigheid overleed, was daar opeens MOTORbeurs Utrecht als enig alternatief. Weliswaar pas aan het begin van het seizoen, in plaats van direct nadat de nieuwe modellen uitkwamen, maar toch, beter dan niks. En zo was het jaren rustig; alle importeurs gingen naar Utrecht en er was zo toch één keer per jaar een gezamelijk evenement. Lekker voor de importeurs want poepen zonder drukken. Lekker voor die beurs, want importeurs huren vierkanten beursmeters en bezoekers kopen kaartjes, dubbele bonus dus.
Helder verhaal, maar je kon gewoon wachten totdat het mis gaat. De ene importeur vindt zoiets na een aantal afleveringen gewoon allemaal maar k*t omdat het k*t is, de volgende heeft geen budget meer, de derde vindt de beursbezoekers sneue paupers die toch niks kopen, de laatste baalt gewoon van de kosten die elk jaar gemakkelijk een halve ton aantikken. Resultaat? Heibel in de tent, verschillende kampen binnen de branche, opportunisten die opeens hun eigen evenement in de rimboe als ideaal alternatief presenteren en een explosie van geklaag over de afgelopen jaren.
Allemaal heel leuk en aardig, maar wat is het resultaat voor de klagers? Dat ze nu zelf feestjes op lastig bereikbare plaatsen in de provincie gaan organiseren, puur en alleen voor het eigen merk. Waar dus alleen de eigen fans op afkomen. Die dan alleen de motoren van hun eigen merk zien, al dan niet voorzien van een nieuwe kleur of een andere uitlaat. Of zelfs een volledig nieuw model, want die zijn er echt wel; bij het ene merk één, bij het andere wel tien. Maar of dat, als motorrijder, nou is wat je zou willen voor een dagje uit? Of vinden die het toch veel leuker om veeeeel/alle nieuwe modellen tegelijkertijd te zien? Van veeeeeeel/alle verschillende merken? Misschien met een muziekbandje erbij en wat te drinken? Ja toch?
Dus weet je wat, als al die motorfietsimporteurs nou eens SAMEN één groot Preview Event organiseren? En weet je wat, geniaal idee, als we dat nou eens op een centrale plaats doen? Want weet je wat? Een beursvloerboer in Amsterdam Zuid schijnt nog wel een zaaltje over te hebben, zo tegen eind november.
